Celem konferencji jest dostarczenie forum dla kontynuowania zainicjowanej poprzednią konferencją wymiany doświadczeń i perspektyw badawczych i praktycznych pomiędzy ekspertami, przedstawicielami różnych dyscyplin naukowych i innych podmiotów zainteresowanych zagadnieniami spójności i dobrostanu społeczności lokalnych w różnych typach środowisk i gmin, jako efektów procesów rozwoju lokalnego. Z akcentem na wybrane czynniki wielo-aspektowej spójności - społecznej, ekonomicznej i terytorialnej - oraz wielo-wymiarowego dobrostanu (w sensie ewaluacyjnym, doświadczeniowym, czy eudajmonicznym), jak też relacji pomiędzy nimi i ich determinantami. W tym, znaczenie relacji międzysektorowych - administracja, biznes i sektor trzeci - dla tworzeniu otoczenia innowacyjnego, ze specjalnym naciskiem na uczestnictwo i aktywność obywatelską w rozwoju 'endogenicznym' (tzw. podejście zdolnościowe /capability approach na poziomie społeczności lokalnej).
Spójność uznawana jest powszechnie za szczególnie pożądaną jakość rozwoju lokalnego, zarówno z teoretycznego jak i praktycznego punktu widzenia. Ujmowana kontekstowo, z respektowaniem specyfiki rozmaitych typów społeczności lokalnych, spójność jest z jednej strony interpretowana jako składowa wielowymiarowych indeksów dobrostanu wspólnotowego (community well-being). W tym sensie, należące do ustaleń pojęciowych relacje między spójnością i dobrostanem są, przede wszystkim, przedmiotem teorio-pomiarowych konceptualizacji i ‘operacjonalizacji’ w modelach typu opisowo-diagnostycznego.
Z drugiej strony, spójność lokalna (community cohesion) stanowi samoistny obiekt polityki rozwojowej i działań lokalnych, do osiągnięcia którego najbardziej właściwe wydają się – i jako takie są rekomendowane przez ośrodki i instytucje wspierające (krajowe i międzynarodowe) - przedsięwzięcia o charakterze innowacyjnym. Ze specjalnym wskazaniem na lokalne instytucje samorządowe i organizacje obywatelskie, trzecio-sektorowe, jako naturalne podmioty takich działań, zapewniające trafność oraz efektywność i trwałość odpowiednich programów.
Obydwa z tych paradygmatycznych ujęć badawczych dopełniają się wzajemnie z momentem przyjęcia perspektywy ewaluacyjnej. Włącza to bowiem kryterium przydatności badania – zaczynając od specyfikacji zapotrzebowania informacyjnego. Przede wszystkim dla potrzeb projektowania systemu monitorująco-ewaluacyjnego, pozwalającego na identyfikację i oszacowania wpływu czynników (w tym, konkretnych programów) stanowiących źródło pro-dobrostanowego i pro-spójnościowego (albo zrównoważonego) rozwoju lokalnego.
Stawia to zarazem problem adekwatności istniejących danych – w szczególności, dostępności i przydatności danych statystyki publicznej – do wymagań takich systemów i analiz. Stąd demonstracja analiz z wykorzystaniem tego typu danych, w tym pochodzących z różnych badań (czy baz danych), stanowić może szczególnie cenny przykład zbliżenia socjologicznych i ekonomicznych analiz do statystyki publicznej, sprzyjając wykorzystaniu bogactwa zawartych w niej informacji.
Zarysowana powyżej skrótowo, triadyczna struktura współzależności elementów ('innowacyjnego') procesu rozwoju lokalnego - spójność , innowacja, dobrostan - powinna znaleźć swoje odzwierciedlenie w tematycznej strukturze konferencji. Stąd propozycja skoncentrowania referatów i dyskusji na następujących obszarach, stanowiących przedmioty odpowiednich sesji paralelnych:
Temat 1: Spójność i dobrostan w przestrzeni lokalnej - aspekty zróżnicowań w procesach rozwoju lokalnego –– odmienności rozwojowe a odmienności ‘wspólnotowe’, np. na terenach miejskich, wiejskich, transgranicznych, itp
Temat 2: Dobrostan i innowacje w społecznościach lokalnych - (społeczne) czynniki zrównoważonego rozwoju i dobrostanu, rola innowacji ‘oddolnych’(‘lokalnych’)
Temat 3: Badanie, pomiar i modelowanie dobrostanu lokalnego i indywidualnego - problemy danych sondażowych i innych - rola ‘przestrzeni’ (odległości / bliskości, 'sąsiedztwa', itp.).
